Κάρπαθος (Δημοπούλου Κωνσταντίνα)

Ένα ταξίδι στην Κάρπαθο, ένα νησί στα Δωδεκάνησα

   Πηγαίνοντας διακοπές στην Κάρπαθο είναι σαν να κάνετε ένα "ταξίδι στον χρόνο". Η Κάρπαθος, μεγαλόπρεπη και ορεινή,βρίσκεται στο Καρπάθιο πέλαγος μεταξύ Κρήτης και Ρόδου. Μετά από ένα αρκετά μεγάλο ταξίδι, θα βρεθείτε σ' αυτό το ορεινό νησί, δύσκολο στην πρόσβαση αλλά ομολογουμένως ένα από τα ομορφότερα των Δωδεκανήσων. Είναι ένα νησί με πολύ έντονες παραδόσεις τις οποίες οι κάτοικοι διατηρούν - γι' αυτό είναι ίσως από τα ελάχιστα πλέον νησιά όπου θα αισθανθείτε την φιλοξενία της Ελλάδας όπως ήταν πριν από 50 χρόνια! Αν και η πόλη της Καρπάθου είναι πολυσύχναστη, με πάρα πολλά καφενεία, ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, το νησί δεν έχει ακόμα παραδοθεί στον μαζικό τουρισμό και έτσι μπορείτε να ανακαλύψετε μικρές ερημικές παραλίες όπου θα είστε πραγματικά μόνοι σας. ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ να επισκεφθείτε το χωριό 'Όλυμπος", όπου οι γυναίκες κυκλοφορούν μέχρι και σήμερα φορώντας τις τοπικές παραδοσιακές φορεσιές τους.

ΙΣΤΟΡΙΑ :

         Η Κάρπαθος εντυπωσίασε τους αρχαίους Έλληνες και θεωρούσαν ότι εδώ φιλοξενήθηκαν πολλά μυθικά τέρατα. Σύμφωνα με τη μυθολογική εκδοχή ο πρώτος οικιστής της Καρπάθου ήταν ο Τιτάνας Ιαπετός, γιος του ουρανού και της γαίας και αδερφός του Κρόνου, του πατέρα του Δία.

          Μια άλλη εκδοχή θέλει τους Τιτάνες να ζουν στον νησί πριν επακολουθήσει η περίφημη Τιτανομαχία που μας αφηγείται ο Ησίοδος, κατά την οποία οι Τιτάνες που ήταν συγκεντρωμένοι στην κορυφή της Όρθης,  νικήθηκαν από τον Δία και τους δώδεκα θεούς που είχαν σαν ορμητήριο τον Όλυμπο της Θεσσαλίας.

        Ωστόσο η Κάρπαθος δεν φιλοξένησε μόνο τους Τιτάνες,  αλλά και τους γίγαντες, που ήταν και αυτοί παιδιά της γαίας. Ανάμεσά τους και ο Εφιάλτης, ο δίδυμος αδερφός του Ώτου. Για αυτό η γνωστή τοποθεσία Αφιάρτης, στο νότιο μέρος του νησιού, φαίνεται να είναι παραφορά της λέξης Εφιάλτης. Στο νησί Κάρπαθος έζησε επίσης ο Προμηθέας, γιος του Ιαπετού, που έκλεψε τη φωτιά από τον Δία για να την προσφέρει στους ανθρώπους.

        Ο Όμηρος αναφέρει στην Ιλιάδα, ότι η "Κάρπαθος" πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, στέλνοντας πλοία. Ένας άλλος λαός που κατοίκησε στο νησί ήταν οι Φοίνικες, ναυτικός λαός, που εκείνη την εποχή διέσχιζε με τα πλοία του τη Μεσόγειο και μετέφερε τα προϊόντα του σε διάφορες χώρες αναπτύσσοντας έτσι το εμπόριο και ενδεχομένως χρησιμοποίησα και την Κάρπαθο για σταθμό τους.      

 Μία χαρακτηριστική δραστηριότητα των κατοίκων της Καρπάθου κατά την αρχαιότητα ήταν το ότι γινόταν συλλογή κόκκινων κοχυλιών και με το βράσιμο δημιουργούσαν χρώμα που το χρησιμοποιούσαν για τη βαφή υφασμάτων. Από το κόκκινο χρώμα που ονομαζόταν πορφυρούν έλαβε και το όνομα Πορφυρία. Κάτι χαρακτηριστικό για την παρουσία των Φοινίκων στο νησί της Καρπάθου είναι η ονομασία του μικρού λιμανιού Φοινίκι που βρίσκεται στη δυτική ακτή του νησιού και σήμερα είναι πόλος έλξης για επισκέπτες κυρίως το καλοκαίρι.

 

 Το βραχώδες αλλά παλαιότερα καταπράσινο νησί, που όμως έχει πλέον καεί σε ένα μικρό μέρος του κυρίως στα νότια, χαρακτηρίζεται από τις ψηλές βουνοκορφές του, οι οποίες αγγίζουν τα 1220μ. Βέβαια, διατηρεί ακόμα μέτριας έκτασης πυκνά και αραιότερα πευκοδάση στα βόρεια και στα κεντρονότια του νησιού.

 

 

 

 

 Μικροί κολπίσκοι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά σχηματίζονται κατά μήκος όλης της ανατολικής πλευράς του νησιού και προσεγγίζονται εύκολα, οι περισσότερες είτε με το ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο, είτε με εκδρομικά πλοιάρια από την πόλη της Καρπάθου. Μερικές από αυτές έχουν βραβευθεί με την τιμητική, γαλάζια σημαία λόγω της ασφάλειας, της οργάνωσης και της καθαριότητάς τους. Υπάρχουν και άγνωστες και απόκρημνες ακτές, που προσεγγίζονται με μονοπάτια που περνούν μέσα από πεύκα και πηγές. Υπάρχουν επίσης σπήλαια με σταλακτίτες και σταλαγμίτες κυρίως στα κεντρικά του νησιού.

Τι παράγει ο τόπος;

   Η σαρδέλα - η γνωστή Σποΐτικη παστή μένουλα, η κάππαρη, το κρίθαμο, οι παστές και κολυμπητές μικρές ελίτσες, το μανούλι, το ψωμί, οι κουλούρες, και το Καρπάθικο κρασί, προηγούνται της μακαρούνας, του τηγανιτού ή γιαχνί σκάρου, των αγρϊαδιών, των φαγητών του γάμου και του Καρπάθικου μπακλαβά.

 Το σισαμόμελο, τα τρίγωνα, τα ξεροτήγανα..

    Οι πολλών λογιών πίτες (λαχανόπιτες, κρεμυδόπιτες και τα ζιμπίλια) αλλά και τα ψιλοκούλουρα κάποτε κουλούρια του γάμου, σήμερα καθημερινό "γλεούδι", είναι κι αυτά δείγματα του γούστου και της υπομονής της Καρπάθικης νοικοκυράς.


     Σε όλα τα χωριά υπάρχουν άνθρωποι κάθε ηλικίας που κατασκευάζουν λύρες, τσαμπούνες, λαούτα, βιολιά και οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι οι ίδιοι οργανοπαίχτες.

     Είναι γνωστό πως οι Καρπάθιοι αγαπούν πολύ την μουσική και το χορό γι' αυτό λένε πως οι σκοποί της Καρπάθου ξεπερνούν τους 70 κατ' άλλους τους 100. Την αγάπη αυτή φαίνεται πως την κληροδότησε ο Απόλλωνας ο θεός του ήλιου και της μουσικής, ο οποίος ήταν και ένας από τους προστάτες θεούς του νησιού.

Συγγραφέας ανάρτησης : Δημοπούλου Κωνσταντίνα